Dachy wykonane z tego materiału przeżywały swój okres świetności w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych. Były używane do domów o dachach płaskich i o lekkim kącie nachylenia.
Zyskały popularność ze względu na niskie koszty materiału i montażu, a także ze względu na jego szczelność i wytrzymałość. Uszkodzone dachy z papy łatwo się również naprawia, więc nic dziwnego, że popularne są do dziś. Czym charakteryzuje się papa, jak naprawiać i konserwować dach, który jest z niej zbudowany ?
Z czego składa się papa ?
Ten materiał jest wyjątkowo lekki, zabezpiecza dach przed wilgocią, promieniami UV, a także wiatrem. Cała konstrukcja składa się z trzech warstw (od dołu):
- warstwa spodnia – wykonana z włókniny poliestrowej, welonu szklanego, bądź folii antyadhezyjnej – folia ma zapobiegać sklejaniu się zrolowanej papy. Najczęściej jednak używa się obecnie włókninę poliestrową, gdyż jest najbardziej odporna na warunki takie jak zmienność temperatur, czy prmoenie słoneczne, a przy tym zachowuje wysoką rozciągliwość.
- warstwa wierzchnia – stanowi ją posypka z piasku kwarcowego, łupków, talku, granulatu służy zabezpieczeniu warstwy spodniej przed szkodliwym wpływem warunków środowiskowych. Jest też ważna ze względu na walory estetyczne, gdyż posypki są barwione i nadają kolor papie.
- warstwa z papy pokryciowej, którą należy ułożyć w co najmniej 2 poziomach (papa podkładowa i nakryciowa)
Istnieje także możliwość położenia tzw. gontów bitumicznych (czyli pasów z papy), które imitują oryginalne, drewniane gonty. Mają one różne kształty – trójkąty, trapezy, łuski. Dzięki specjalnym wcięciom, po ułożeniu wyglądają jak zwykłe dachówki.
Jak ocenić, czy papa nadaje się do wymiany, czy może jedynie do naprawy ?
Najczęściej występującym problemem z tym typem pokrywy dachowej, jest występowanie tzw. purchli, czyli wybrzuszeń papy. Powstają one na skutek zbyt dużego nasłonecznienia. Ich występowanie w niewielkiej ilości nie musi być od razu powodem do wymiany całego dachu. Jeśli natomiast dach pokryty jest naprawdę pokaźną liczbą purchli, a w dodatku można zauważyć liczne spękania, z których mogą wyrastać rośliny, trzeba zaplanować koniecznie wykonanie nowego pokrycia. Taki stan dachu świadczy bowiem prawdopodobnie o zniszczeniu warstwy pokryciowej.
Naprawa dachu z papy – jak wykonać ?
Przede wszystkim, należy się pozbyć powstałych purchli. Aby to zrobić, trzeba zacząć od ostrożnego przecięcia. Zabieg ten najlepiej jest wykonywać podczas słonecznego, ciepłego dnia, ponieważ po wykonaniu cięcia niezbędne jest pozostawienie tego miejsca, aby głębsze warstwy mogły wyschnąć. Następnie należy oczyścić powstałą dziurę, jeśli znajdują się tam jakiekolwiek rzeczy typu kurz, czy piasek. Na koniec należy ułożyć starą papę tak, jak wyglądała przed rozcinaniem (jeśli jest ona zniszczona, to należy położyć nową warstwę pokryciową) i wypełnić szczelinę specjalnie do tego przeznaczonym preparatem. Dobrze wykonana czynność usunięcia pęcherza powinna wystarczyć na około pięć lat.
Jak konserwować dach z papy ?
Zdecydowanie taniej będzie dobrze zabezpieczyć dach pokryty tym materiałem, niż zrywać i nakładać nowy. Koszty samej papy i jej montażu może nie są aż tak wysokie, ale utylizacja już tak. Istnieje na rynku wiele preparatów specjalnie skomponowanych tak, aby zregenerować i zabezpieczyć taki dach. Zawierają one zazwyczaj w składzie syntetyczny kauczuk i żywice, które poprawiają elastyczność i odporność papy. Aby pokryć ją takim środkiem, niezbędne jest odpowiednie przygotowanie. Najlepiej taki zabieg wykonać podczas w miarę ciepłego i suchego dnia. Dach przed położeniem środka należy oczyścić z wszelkich roślin, mchu, liści, a także najlepiej umyć. Konieczne jest także usunięcie purchli. Na tak przygotowaną papę, można położyć środek, a trwałość takiego zabiegu ocenia się na około 5 lat. Pierwsze wykonanie konserwacji powinno nastąpić nie później, niż 2-3 lata po położeniu nowego dachu z papy.