Wyrównanie nierównych ścian lub podział dużych przestrzeni na mniejsze pomieszczenia to zadania, w których płyty gipsowo-kartonowe są niezastąpione. Ich łatwa obróbka umożliwia szybką realizację prac, jednak montaż to tylko początek. Istotne jest również odpowiednie wykończenie powierzchni za pomocą masy szpachlowej, nie tylko w miejscach łączenia płyt i mocowania wkrętów, ale także w narożnikach. Ekspert wyjaśnia jak krok po kroku wykończyć narożniki ścian wykonanych z płyt gipsowo-kartonowych.
Wykańczanie narożników – zarówno wewnętrznych, które spotykamy najczęściej, jak i zewnętrznych –wbrew pozorom nie jest specjalnie skomplikowane. Wystarczy znać podstawowe zasady, aby praca przebiegała sprawnie, a wykonana zabudowa była solidna i trwała.
Narożniki zewnętrzne – nie tylko aluminiowe
W przypadku narożników zewnętrznych wykończenie pełni dwie funkcje – oprócz waloru estetycznego istotne jest również zabezpieczenie przed ewentualnymi uszkodzeniami mechanicznymi. Najpopularniejszym rozwiązaniem stosowanym w tym celu są narożniki aluminiowe. Pierwszym etapem ich montażu jest odpowiednie przycięcie narożników, tak, pokryć całą długość naroża. Następnie powierzchnię ściany należy oczyścić z pyłów i innych zabrudzeń, które mogą osłabić przyczepność. Przed montażem narożnika aluminiowego warto zweryfikować płaszczyznę i pion powierzchni. W razie nierówności przekraczającej 2-3 milimetry podłoże należy wstępnie wyrównać. Kolejny krok to montaż narożników. W tym celu na podłoże aplikujemy masę szpachlową metodą tzw. pełnego podparcia. Aplikacja punktowa masy, mimo że umożliwi montaż narożnika, znacząco osłabia jego wytrzymałość na uderzenia. Do świeżo zaaplikowanej masy dociska się narożnik aluminiowy i za pomocą lasera lub poziomnicy koryguje jego położenie. Nadmiar masy wyciskany spod narożnika rozprowadza się po jego powierzchni. W przypadku chęci dodatkowego wzmocnienia narożnika można go uzbroić poprzez dwustronne pokrycie go taśmą z włókna szklanego. Pracę wykonuje się analogicznie jak w przypadku spoinowania połączeń płyt gipsowo-kartonowych. Następnym krokiem jest szpachlowanie masą wykończeniową, aby wyrównać całą powierzchnię. Pas nakładanej zaprawy powinien mieć szerokość około 30-40 cm. Po zaschnięciu tej warstwy przechodzi się do ostatniego etapu, czyli szlifowania. Można użyć do tego celu zarówno papieru ściernego, jak i siatki.
„Mimo że narożniki aluminiowe są bardzo często stosowane do wykańczania narożników ścian wykonanych z płyt gipsowo-kartonowych, nie zapewniają najwyższej wytrzymałości na uderzenia. Zdecydowanie lepszymi parametrami charakteryzują się taśmy RIGIPS Habito® No-Coat® oraz Rigips Aquabead. Dzięki wzmocnieniu w postaci stożkowego rdzenia wykonanego z kopolimeru, który występuje na całej długości taśmy, produkty te wykazują bardzo wysoką odporność na silne uderzenia. Dodatkowo taśma posiada wbudowane elastyczne przegięcie, które sprawia, że w łatwy sposób można ją zaginać, dlatego bez problemu sprawdzi się jako dowolny typ narożnika (zewnętrzny lub wewnętrzny)”, wyjaśnia Tomasz Tarka, ekspert marki Rigips – producenta płyt gipsowo-kartonowych i systemów suchej zabudowy wnętrz.
Wykańczanie narożników wewnętrznych
W przypadku narożników wewnętrznych wykończenie ma głównie znaczenie estetyczne, choć wpływa również na jakość i trwałość zabudowy. Narożnik taki możemy wykończyć przy użyciu zbrojącej taśmy papierowej do połączeń płyt gipsowo-kartonowych lub znacznie wytrzymalszej i sztywniejszej taśmy narożnikowej RIGIPS Habito® No-Coat®. Przed rozpoczęciem szpachlowania narożników wewnętrznych musimy przygotować element wykończeniowy. Taśmę należy przyciąć na długość zabezpieczanej krawędzi po czym zaginąć jej brzegi tworząc kształt litery „L”. Rozwiązanie to jest dopuszczalne wyłącznie w przypadku narożników wewnętrznych, między dwiema lekkimi ścianami z g-k. W przypadku połączenia ściany lekkiej z masywną w narożniku wewnętrznym stosujemy połączenie ślizgowe. Kolejnym krokiem jest oczyszczenie powierzchni z wszelkich pyłów i zanieczyszczeń. Następnie nakłada się na nią masę szpachlową (np. RIGIPS Premium Light), w której zatapia się taśmę. Kolejnym etapem jest wyrównanie. Grubość zaaplikowanej zaprawy powinna wynosić około 1 mm. Po osadzeniu narożnika ważne jest wyciśnięcie spod niego nadmiaru masy. Dopiero wtedy można przystąpić do nałożenia kolejnej warstwy szpachli. Dla lepszego zespolenia powierzchni pas nakładanej masy powinien mieć szerokość około 30 cm. Po zaschnięciu, miejsce pracy należy przeszlifować siatką lub papierem ściernym, aby pozbyć się wszelkich nierówności.
Justyna Zmysłowska 
fot. Rigips