Podstawowe zasady a decyzyjność właściciela w sprawie lokalizacji i wykonania studzienki wodomierzowej.
Budowa domu i związany z tym obowiązek przyłączenia do sieci wodociągowej zmusza właścicieli posesji do przemyślenia kwestii technicznych związanych ze studzienkami wodomierzowymi. Zgodnie z ogólnymi zasadami wodomierz może być zlokalizowany w piwnicy, albo na parterze, bądź w studzience poza budynkiem. Decyzja należy do właściciela posesji, ale jego wybór jest ograniczony technicznymi wymogami.
Wodomierz wewnątrz budynku
Według normy PN-B-10720 wodomierz może być umieszczony wewnątrz budynku, tj. w piwnicy lub na parterze. Można umieścić go w ogrzewanym garażu jednorodzinnego domu, ponieważ jest to wydzielone pomieszczenie zabezpieczone przed zalaniem wodą, przed zamarzaniem i dostępem osób niepowołanych. Tylko pomieszczenie posiadające te cztery cechy może być miejscem lokalizacji wodomierza.
Wodomierz poza budynkiem
Większość budynków jest niepodpiwniczonych, a właściciel nie ma możliwości wydzielenia na parterze odpowiedniego pomieszczenia. Dlatego też zazwyczaj jest on montowany w studzience poza budynkiem. Drugi przypadek, w którym konieczne jest umieszczenie wodomierza w studzience poza budynkiem, występuje gdy dom znajduje się w odległości wynoszącej ponad 15 metrów od linii rozgraniczającej nieruchomość od drogi.
Studzienka wodomierzowa powinna znajdować się w odległości 2 m od ogrodzenia lub linii rozgraniczającej nieruchomość, licząc do osi studni. W przypadku budownictwa segmentowego można zlokalizować dwa wodomierze w jednej, wspólnej studzience. Jednakże nie może być ona zlokalizowana na granicy dwóch nieruchomości.
Konstrukcja studzienki wodomierzowej
Do wykonania studzienki wykorzystuje się trwały materiał. Jej konstrukcja musi obejmować klamry lub stopnie przystosowane do schodzenia, w razie awarii. Średnica studzienki powinna wynosić co najmniej 60 cm w świetle. Zasadniczo, wymiary studzienki wodomierzowej są uzależnione od średnicy przewodu wodociągowego i wielkości dobranego wodomierza. Jeżeli średnica przewodu wodociągowego wynosi 50 mm, średnica studni może wynosić 1 m, 1,2 m bądź 1,4 m w zależności od wielkości wodomierza.
Jeżeli średnica przewodu wodociągowego wynosi 80 mm lub więcej, studzienka musi być prostokątna, a jej dokładne wymiary są ustalane indywidualnie przez wykonawcę przyłąca (przedsiębiorstwo wodno – kanalizacyjne) zgodnie z aktualną normą PN-91/B-10728. Studzienka wodomierzowa musi być pokryta włazem typu lekkiego z dwoma pokrywami, albo włazem typu ciężkiego. Pierwsze rozwiązanie stosuje się w pasach zieleni i na chodnikach, a drugie – w ciągu jezdnym.
Koszty i prawo własności
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków koszty wykonania przyłączy, w tym studzienki wodomierzowej i montażu wodomierza, ponosi właściciel nieruchomości, której dotyczy przyłącze. Na właścicielu ciąży też obowiązek zadbania o to, aby posiadane instalacje i przyłącza działały prawidłowo. Nawet po fizycznym połączeniu instalacji z ogólną siecią wodociągowo – kanalizacyjną, pozostają one własnością właściciela nieruchomości, który poniósł koszty ich wykonania, co potwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 13 maja 2004 r. o sygn. Akt III SK 39/2004 (publ. OSNP 2005/6, poz. 89).
Podsumowując zasady omówione powyżej, właściciel ma raczej niewiele do powiedzenia w kwestii lokalizacji wodomierza i studzienki, a już tym bardziej w zakresie ich konstrukcji. Niemniej za ich wykonanie na swojej posesji musi zapłacić z własnej kieszeni. Pozostaje mu tylko świadomość, że są to części kanalizacji stanowiące jego własność, za których niezawodne działanie ponosi on odpowiedzialność.