Na etapie wykańczania ścian, przed malowaniem lub układaniem płytek inwestor musi wybrać rodzaj tynku. Wyboru dokonuje najczęściej między tynkiem gipsowym lub cementowo-wapiennym. Podpowiadamy, co charakteryzuje oba rodzaje materiałów, jakie jest ich przeznaczenie oraz który tynk wewnętrzny jest lepszym wyborem przy wykańczaniu ścian i sufitów w domach jednorodzinnych i mieszkaniach.
Tynk wewnętrzny gipsowy – charakterystyka i właściwości
Tynk gipsowy jest w pełni bezpieczny dla zdrowia domowników. Głównym jego składnikiem jest naturalny siarczan wapnia z niewielką ilością domieszek (m.in. wapno ułatwiające obróbkę gipsu, wypełniacz w formie piasku kwarcowego, domieszki poprawiające plastyczność tynku).
Tynki gipsowe mają szerokie zastosowanie i stanowią dobre podłoże pod wykończenie farbą, płytkami ceramicznymi, tapetami czy fototapetami. Najczęściej tynk gipsowy jest dostępny w formie mieszanki tynkarskiej gotowej do użycia. Zaprawę nakłada się na powierzchnie płaskie jednowarstwowo, dlatego cechuje ją szybki proces schnięcia oraz dobra izolacja termiczna.
Jedną z właściwości zapraw gipsowych jest paroprzepuszczalność. Dzięki temu tynk zatrzymuje nadmiar wilgoci, którą oddaje, jeżeli powietrze w pomieszczeniu jest zbyt suche.
Tynk wewnętrzny cementowo-wapienny – charakterystyka i właściwości
Tynk cementowo-wapienny powstaje z cementu, wapna, piasku i wody. Podstawowym składnikiem jest cement biały, który pozwala rozjaśnić powierzchnię ścian. Do mieszanki dodaje się również domieszki (zwiększają odporność na wilgoć, skracają czas wiązania, poprawiają przyczepność do podłoża). To tynk tradycyjny, który pod względem rodzaju kruszywa można podzielić na ciężki (z piaskiem kwarcowym) i lekki (z perlitem).
Tynki cementowo-wapienne wykazują odporność na wodę i wilgoć, dlatego są produktem uniwersalnym z przeznaczeniem do wewnątrz (również w pomieszczeniach o dużej wilgotności) i na zewnątrz. Powstała warstwa jest też odporna na uszkodzenia mechaniczne i korozję mikrobiologiczną (wysokie pH).
W odróżnieniu od tynków gipsowych, zaprawy tynkarskie cementowo-wapienne są nanoszone najczęściej w trzech warstwach. Dzięki grubszej warstwie tynki tradycyjne pozwalają zamaskować mankamenty obrabianego podłoża do głębokości 2 cm. Minusem tynków cementowo-wapiennych jest dłuższy czas schnięcia. Kluczowe znaczenie ma też wykonanie zgodne ze sztuką budowlaną. Wykonawca musi pamiętać, że cement się kurczy, a powierzchnia ulega naprężeniu, co sprzyja powstawaniu mikropęknięć.
Gdzie stosować tynki wewnętrzne gipsowe i cementowo-wapienne?
Ze względu na swoje właściwości tynki wewnętrzne gipsowe i cementowo-wapienne mają określone przeznaczenie:
- Zastosowanie tynków wewnętrznych gipsowych – z przeznaczeniem do tynkowania ścian wewnętrznych w pomieszczeniach z wilgotnością na poziomie do 70%. We wnętrzach o większej wilgotności tynk gipsowy może stracić swoje właściwości. Wprawdzie wykazuje właściwości higroskopijne, ale jest w mniejszym stopniu odporny na działanie wody i pary wodnej. Oznacza to, że tynk gipsowy nie sprawdzi się na basenach czy w łaźniach. Natomiast bez żadnych obaw można go stosować w domowych łazienkach. Stosowanie tynków gipsowych należy także przemyśleć w miejscach występowania stalowych konstrukcji (np. piwnica, garaż). Stal mająca kontakt z tynkiem musi być odpowiednio zabezpieczona farbą antykorozyjną lub innym środkiem o podobnym działaniu. Brak ochrony skutkuje rdzewieniem stalowych elementów.
- Zastosowanie tynków wewnętrznych cementowo-wapiennych – dzięki doskonałym parametrom wytrzymałościowym doskonale nadają się do wykańczania ścian w pomieszczeniach narażonych na uszkodzenia (np. pomieszczenia gospodarcze, kotłownie, garaże). Ze względu na swoją uniwersalność sprawdzą się we wszystkich wnętrzach mieszkalnych, również w pralniach, suszarniach, łazienkach czy saunach.
Tynk wewnętrzny gipsowy Nida Supra L
Ze względu na szerokie zastosowanie oraz właściwości, w tym szybki czas schnięcia, do eleganckiego wykończenia ścian w budynkach mieszkalnych najczęściej wykorzystuje się tynk gipsowy. Wybór inwestorów i wykonawców często pada na tynk gipsowy Nida Supra L. To lekki tynk maszynowy stworzony na bazie gipsu syntetycznego, specjalistycznych kruszyw lekkich i nowoczesnych składników modyfikujących. Dzięki temu produkt charakteryzuje się bardzo dobrą przyczepnością i wytrzymałością mechaniczną.
To tynk twardy, elastyczny i wydajny, który nakłada się jednowarstwowo. Grubość warstwy powinna mieścić się w zakresie od 8 do 30 mm, a przybliżone zużycie wynosi ok. 8 kg na metr kwadratowy. Zaprawę rozrobioną w proporcjach 0,7 l wody na 1 kg proszku, po wymieszaniu do płynnej konsystencji, najlepiej nakładać mechanicznie agregatem tynkarskim. Mechaniczne tynkowanie ścian pozwoli to na szybsze rozprowadzenie masy, co ma znaczenie zwłaszcza przy dużych powierzchniach do otynkowania. Żeby uzyskać gładką powierzchnię, po aplikacji tynku na ścianę powierzchnię należy zaciągnąć i wyrównać łatą typu H, a po ok. 2 godzinach – łatą trapezową.
Dużą zaletą zapraw tynkarskich gipsowych jest szybki czas schnięcia. Pełny proces wysychania tynku gipsowego zamyka się w okresie od 10 do 14 dni, jednak w dobrze wentylowanych wnętrzach czas ten skraca się do zaledwie czterech dni. Kluczowe znaczenie ma grubość nałożonej warstwy oraz warunki w pomieszczeniu – temperatura i wilgotność powietrza.
Wiele argumentów przemawia za stosowaniem tynków gipsowych w miejsce zapraw cementowo-wapiennych. Ze względu na swoje właściwości tynki gipsowe można bez obaw stosować w większości pomieszczeń mieszkalnych, również w łazienkach. Tynki cementowo-wapienne zamiennie zaleca się na przykład w garażu czy piwnicy, gdzie ściany są bardziej narażone na uszkodzenia mechaniczne.