Większości z nas wydaje się, że beton jest materiałem budowlanym, który został opracowany w dziewiętnastym wieku. Okazuje się, że historia betonu jest znacznie dłuższa. Stosowany był już przez Egipcjan, a prawdziwymi mistrzami w jego wykorzystywaniu byli… Rzymianie. Oczywiście beton stosowany w starożytnych cywilizacjach znacznie różnił się od tego, który my znamy i stosujemy. Zasadniczą różnicą był czynnik wiążący. W Egipcie wykorzystywano do tego gips, a Rzymianie – pył wulkaniczny. Beton w formule nam znanej został opracowany w pierwszej połowie XIX wieku, zaś zaczęto go powszechnie używać w latach 20-tych ubiegłego wieku po wynalezieniu możliwości transportu w bębnie mieszającym. Proces udoskonalania betonu trwa nieprzerwalnie, bo nadal jest to jeden z najpopularniejszych materiałów budowlanych. Wciąż opracowywane są też metody aplikacji betonu. Jedną z nich jest beton natryskowy, inaczej torkret. Jest to metoda stosowana w praca budowlanych, szczególnie sprawdza się przy wzmacnianiu i naprawie konstrukcji.
Początki betonu natryskowego
Wynalezienie betonu natryskowego przypisuje się amerykańskiemu przyrodnikowi Carlowi Akeleyowi, który zarejestrował urządzenie i samą technologię. Po wojnie skonstruowano obrotowy pistolet do betonu i wprowadzono technologię natrysku betonu na sucho i na mokro. Nowa technologia zyskała ogromne uznanie i dzięki niej powstało wiele obiektów nie tylko w USA, Europie, ale i w innych zakątkach świata.
Wykorzystywanie betonu natryskowego
Beton natryskowy jest wykorzystywany przy konstruowaniu i wznoszeniu obiektów o specjalnym charakterze, np. kopalń, mostów, wiaduktów, budownictwie geotechnicznym. Zastosowanie torkretu umożliwia naprawę i remont tuneli, basenów, zbiorników na wodę, mostów. Idealnie sprawdza się tam, gdzie trzeba coś wzmocnić, zabezpieczyć, zakonserwować. Dobór mieszanki jest uzależniony od rodzaju konstrukcji, położenia, grubości. Zazwyczaj stosuje się włókna, akceleratory, pył krzemionkowy, różne domieszki.
Beton natryskowy mokry i suchy
Zaprawa jest przygotowywana w tradycyjny sposób, a następnie transportowana do specjalne dyszy, z której jest natryskiwana na określone miejsce. W przypadku torkretu suchego mieszanka cementu i kruszywa jest umieszczona w specjalnym pojemniku. Strumień sprężonego powietrza przesyła mieszankę do dyszy, do której jest również doprowadzona woda. W trakcie natryskiwania betonu sucha mieszanka łączy się z wodą. To, jaka metoda betony natryskowego zostanie wybrana zależy od miejsca, warunków i możliwości technologicznych.
Zalety technologii
Nowoczesne aplikowanie betonu, zwane torkretem, zyskuje coraz więcej zwolenników. Metoda tradycyjna wymaga stosowanie form i szalunków, co znacznie podwyższa koszty i trwa dłużej. W tym wypadku te wszystkie elementy można pominąć. Czasami miejsca, gdzie stosuje się beton, są bardzo trudno dostępne, w tym przypadku prace architektoniczne można prowadzić w dowolnym miejscu bez większych problemów. Świetnie zdaje egzamin w przypadku powierzchni półokrągłych (kopuły, tunele). W szybkim czasie mogą być poddane renowacji duże powierzchnię, ze względu na znaczną efektywność pracy. Sprawdza się przy renowacji zabytków architektonicznych. Beton natryskowy doskonale wpasowuje się w szczeliny, które są wynikiem uszkodzeń mechanicznych, a czasami upływu czasu To pozwala skutecznie uszczelnić konstrukcje typu tamy i zapory wodne. W przypadku betonu natryskowego stosunek wody do cementu jest niższy niż w metodzie tradycyjnej. To powoduje większą wytrzymałość konstrukcji, które służą przez wiele lat. Oczywiście powierzchnia, na którą stosuje się beton natryskowy musi być odpowiednio przygotowana. Do stosowania betonu natryskowego nie potrzeba używania ciężkiego sprzętu, na przykład dźwigu. Wystarczy nieskomplikowana pompa. Pracownikom wystarczy do jej obsługi zwykłe szkolenie, a nie specjalistyczne i kosztowne kursy. Wymienione zalety wyraźnie pokazują przewagę tej metody nad tradycyjną.
Artykuł sponsorowany